درباره کتاب النا ژِوِسکایا، کسی که عامل تشخیص هویت جسد هیتلر از روی دندان‌هایش شد
مرگ دیکتاتور سابق آلمان یکی از رازهای بزرگ قرن بیستم بوده است. روایت‌های زیادی درباره نحوه مرگ او و حتی امکان زنده بودنش وجود دارد که بسیاری از آنها تایید نشده است. شاید یکی از دلایل راز آلود بودن پایان زندگی این مرد تصمیم دولت‌مردان دیگر کشورها بوده است که خواسته بودند بر جزییات مرگ آدولف هیتلر سرپوش بگذارند.
به زودی کتابی خاطرات یک زن نظامی یهودی به انگلیسی منتشر می‌شود که با استفاده از دندان‌های هیتلر، به تشخیص هویت جسد او کمک کرد.
این کتاب که «برلین، مه ۱۹۴۵» نام دارد خاطرات النا ژِوِسکایا (Elena Rzhevskaya)، مترجم همزمان ارتش جماهیر شوروی است که آوریل ۲۰۱۷، در سن ۹۷ سالگی درگذشت. او هنگام مرگ هیتلر یعنی سال ۱۹۴۵، تنها ۲۵ سال داشت و پس از اینکه پاتولوژیستی که جسد سوخته هیتلر را کالبدشکافی کرد، دندان‌های او را از آرواره‌اش بیرون کشید، او آنها را در جعبه‌ای گذاشت و در ویرانه های شهر برلین به راه افتاد تا کسی را بیابد که بتواند تائید کند این دندان‌های متعلق به هیتلر بوده‌اند. چرا که تنها عضوی که بعد از سوزاندن جسد هیتلر از او باقی مانده بود، دندان‌هایش بود.
این زن جوان ماجراجو، سرانجام دستیار دندان‌پزشکی را پیدا کرد که تنها چند روز قبل از مرگ هیتلر، او را در پناهگاه زیرزمینی‌اش ویزیت کرده بود. این دستیار که کتی هیوزرمن (Kathe Heusermann) نام داشت، شکل دندان‌های هیتلر را در خاطر داشت و قادر بود طرحی از آنها بکشد که با طرح آن پاتولوژیست مطابقت می‌کرد.
گفته می‌شود که آدولف هیتلر بزرگ نقطه ضعف بزرگی داشته است؛ ترس از دندان‌پزشکی و به همین دلیل دندان‌های درب و داغانی داشته است. تا جایی که او اواخر عمرش تعداد کمی دندان طبیعی در دهان داشته که بیشتر آنها هم روکش داشتند.
لیبوف سام، نوه‌ی ژِوِسکایا، می‌گوید: «وضع دندان‌های هیتلر آن‌قدر بد بوده است که مجبور شده دندان‌پزشکش را با خودش در پناهگاهش داشته باشد. عکس‌هایی از دندان‌های او باقی مانده که نگاه کردن به آنها هم بسیار ناخوشایند است.»
تبعید به جرم دندان‌پزشک هیتلر بودن
ژِوِسکایا تا پیش از مرگ استالین، موفق نشد هیچ چیز درباره چگونگی تشخیص جسد هیتلر چاپ کند، چرا که رهبر شوروی تصمیم گرفت خودکشی هیتلر و داستان تشخیص جسد او یک راز باقی بماند. او حتی برای جلوگیری از افشای این راز، دستیار دندان‌پزشک هیتلر را ده سال به یکی از اردوگاه‌های کار اجباری فرستاد. چراکه دولت‌مردان شوروی سابق معتقد بودند کتی هیوزرمن با کمک کردن به ترمیم دندان‌های هیتلر، به ادامه جنگ کمک کرده است. البته جرم اصلی که باعث شد کتی را به اردوگاه بفرستند، این بود که او شاهد مرگ هیتلر بوده است که قرار بود یک راز باقی بماند.
کتی هیوزرمن منبع اطلاعاتی خوبی برای ژِوِسکایا بود، چراکه به دلیل حضور در پناهگاه هیتلر، داستان‌های زیادی درباره او می‌دانست که همه آنها را برای ژِوِسکایا تعریف کرد و او هم آنها را در کتابش نوشت. همچنین نامه‌های پاتولوژیست جماهیر شوروی که دندان‌های هیتلر را کشیده بود، به عنوان سند ضمیمه این کتاب شده است.
ژِوِسکایا در کتاب خاطراتش که «خاطرات یک مترجم همزمان دوران جنگ» (Memories of a Wartime Interpreter) نام داشت، چگونگی تشخیص هویت هیتلر را از روی دندان‌هایش را شرح داده بود، اما ناشر، این چند صفحه را حذف کرد چراکه از ریسک طرح این موضوع برای اولین بار در فضای کمونیستی شوروی می ترسید.
به گفته لیبوف سام، کتاب مادربزرگش که «برلین، مه ۱۹۴۵» نام گرفته است در بریتانیا منتشر خواهد شد و همچنین در ایالات متحده آمریکا به فروش خواهد رسید. این کتاب اولین بار سال ۱۹۶۵ در روسیه به چاپ رسید و تا امروز بیش از یک میلیون نسخه از آن در جماهیر شوروی به فروش رسیده است و به زبان‌های آلمانی، ایتالیایی و ژاپنی ترجمه شده است.
شرکت دنیای مدرن، نمایندگی و خدمات پس از فروش آورون روسیه در ایران