نقدی برعملکرد ۴۲ ساله آموزشکده های پروتزددندان
اولین آموزشکده پروتزهای دندانی در سال ۱۳۵۵ هجری شمسی با همت چند تن از اساتید متخصص پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران که از امریکا تخصص خود را دریافت نموده بودند با الگو برداری از آنجا تاسیس گردید و اولین دوره جذب دانشجو بصورت‌چند مرحله ای گزینش شد که ابتدا از طریق کنکور سراسری و با حد نصاب نمره قبولی، سپس از طریق امتحان عملی و در مرحله سوم از طریق مصاحبه تعدادی که در هر سه آزمون نمره قبولی را کسب می کردند پذیرش میشدند.
با ورود این دانشجویان همان اساتید با متد و شیوه تدریس امریکایی و با کریکولوم کاربردی آنجا اقدام به تربیت دانشجویان کردند که نتیجه آن جذب تمامی آن گروه در کار دندانسازی و منجر به موفقیت آنان گردید.
این شیوه فقط دو دوره ادامه یافت تا اینکه انقلاب سال۵۷ اتفاق افتاد و در نتیجه دانشگاه ها نیز به دلیل اجرای انقلاب فرهنگی تعطیل شدند و در این میان تمامی آن اساتید از دانشکده یا رفتند یا اخراج شدند و در نتیجه در آن برهه دانشکده با کمبود اساتید متخصص مواجه شد.
ازسال ۶۴ که دانشگاه هاباز گشایی شدند در خصوص رشته پروتز های دندانی مسئولین وقت دندانپزشکی اساسنامه ای را در ستاد انقلاب فرهنگی به تصویب رساندند که هیچ سنخیتی با اهداف اولیه تاسیس آن نداشت و با توجه به جو انقلابی آن روزها و نیز پدیده غرب ستیزی مسئولین وقت دندانپزشکی این اساسنامه را بدور از تجارب دیگر کشورهای جهان در زمینه تربیت دانشجو یان پروتز تهیه و به تصویب رساندند . متاسفانه اکنون پس از گذشت چهار دهه با توجه به پیشرفت علوم پروتز های دندانی و ظهور تکنولوژی های مدرن و دیجیتال و پرینتر های سه بعدی و امکانات و تجهیزات پیشرفته پروتزهای دندانی که عموما منشا کشورهای غربی دارند و دراین اساسنامه پیش بینی نشده اند، لذا دانش آموختگان این آموزشکده ها نیز از کارایی لازم بی بهره بوده و مجبورند پس از تحصیل در لابراتوارهای خارج از دانشکده یا از طریق شرکتهای تجاری که نمایندگی این تجهیزات را دارند آموزش های لازم را کسب کنند وبسیاری از آنها در حین یا پس از تحصیل از ادامه این شغل انصراف داده و در رشته های تحصیلی دیگر ادامه می دهند یا جذب مشاغل دیگر می شوند.نتیجه این شیوه طبق آمار های غیر رسمی ولی تحقیقی فقط حدود ده درصد پس از فراغت از تحصیل جذب بازارکار می شوند و با این صورت سالانه هزینه های زیادی را دولت صرف تربیت دانشجوی پروتز میکند ولی بازده آن بسیار اندک است و با ادامه این کار مسئولین سرمایه های انسانی و مادی کشور را به هدر می دهند متاسفانه براساس شنیده ها پس از اجرای دوره کارشناسی نیز از همان اساسنامه دوره کاردانی با اندک تغییراتی استفاده می شود که این خود مزید بر علت شده است.
هوشنگ کبریابی، روزنامه نگار ومدیر مسئول ماهنامه دندانسازان حرفه ای
شرکت دنیای مدرن، نمایندگی و خدمات پس از فروش آورون روسیه در ایران