همه ی نوشته های:hosseinriasati

یکی از رازهای جالب پنهان در دهان و دندان ارتباطی است که از طریق آن می توان بیماری و مشکلات اعضای داخلی بدن را تشخیص داد ، دندان عضو بدن سالم یا بیمار را به شما نشان می دهد.آیا می دانید حتی مشکلات کوچک دندان نشان دهنده بیماری داخلی است؟ باور کردنی نیست اما ارتباط قوی بین دندان و عضو داخلی بدن وجود دارد.

هرکدام از دندان ها با کدام عضو بدن ارتباط دارند؟

دندان های بالا و پایین پیشین با کلیه و مثانه و گوش و دندان های نیش با کبد مثانه ارتباط دارد .همان طور که کارشناسان شرح می دهند دندان های آسیاب با ریه ، شکم ، طحال ، پانکراس  و دندان عقل باقلب و روده کوچک مرتبط هستند.

البته به این معنی نیست که هرگونه بیماری داخلی با مشکلات دندانی همراه است در خیلی از موارد بیماران احساس درد در پیرامون دندان های سالمشان می کنند این درد نتیجه مشکل در عضو داخلی بدن است که به دندان می رسد.

درد هر کدام از دندان ها خبر از مشکلی در عضوهای داخلی بدن می دهد

درد در ناحیه پیشین دندان ها معمولا نشانه ی اماس مثانه گوش یا کلیه است.

درد اولین دندان پیشین حامل پیام ورم لوزه یا پروستات است.

اگر درد دندان نیش را تجربه کرده اید ممکن است هپاتیت باشد.

در مورد درد دندان های آسیا ممکن است کولیت آلرژی سینه پهلو علت درد باشد.

درددندان چهارم ازبالا وپایین به زانو ارنج شانه درد ورم مفاصل مربوط میشود.

درددندان ششم ازفک پایین معمولا مشکلاتی ازتصلب شریان وازفک بالا التهاب تخمدان سینوزیت طحال تیروئیدرانشان میدهد.

و اگر از درد دندان های آسیا ب پایین رنج می برید ممکن است پلیپ روده برونشیت اسم باشد.

شرکت دنیای مدرن، نمایندگی و خدمات پس از فروش آورون روسیه در ایران

نقدی برعملکرد ۴۲ ساله آموزشکده های پروتزددندان

اولین آموزشکده پروتزهای دندانی در سال ۱۳۵۵ هجری شمسی با همت چند تن از اساتید متخصص پروتزهای دندانی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران که از امریکا تخصص خود را دریافت نموده بودند  با الگو برداری از آنجا تاسیس گردید و اولین دوره جذب دانشجو بصورت‌چند مرحله ای گزینش شد که ابتدا از طریق کنکور سراسری و با حد نصاب نمره قبولی، سپس از طریق امتحان عملی و در مرحله سوم از طریق مصاحبه تعدادی که در هر سه آزمون نمره قبولی را کسب می کردند پذیرش میشدند.

با ورود این دانشجویان همان اساتید با متد و شیوه تدریس امریکایی و با کریکولوم کاربردی آنجا اقدام به تربیت دانشجویان  کردند که نتیجه آن جذب تمامی آن گروه در کار دندانسازی و منجر به موفقیت آنان گردید.

این شیوه فقط دو دوره ادامه یافت تا اینکه انقلاب سال۵۷ اتفاق افتاد و در نتیجه دانشگاه ها نیز  به دلیل اجرای انقلاب فرهنگی تعطیل شدند و در این میان تمامی آن اساتید از دانشکده یا رفتند یا اخراج شدند و در نتیجه در آن برهه دانشکده با کمبود اساتید متخصص مواجه شد.

ازسال ۶۴ که دانشگاه هاباز گشایی شدند در خصوص رشته پروتز های دندانی مسئولین وقت دندانپزشکی  اساسنامه ای را در ستاد‌ انقلاب فرهنگی به تصویب  رساندند که هیچ سنخیتی با اهداف اولیه تاسیس آن نداشت و با توجه به جو انقلابی آن روزها و نیز پدیده غرب ستیزی مسئولین وقت دندانپزشکی این اساسنامه را بدور از تجارب دیگر کشورهای جهان در زمینه تربیت دانشجو یان پروتز تهیه و به تصویب رساندند . متاسفانه اکنون پس از گذشت چهار دهه با توجه به پیشرفت علوم پروتز های دندانی و ظهور تکنولوژی های مدرن و دیجیتال و پرینتر های سه بعدی  و امکانات و تجهیزات پیشرفته پروتزهای دندانی که عموما منشا کشورهای غربی دارند و  دراین اساسنامه پیش بینی نشده اند، لذا دانش آموختگان این آموزشکده ها نیز از کارایی لازم بی بهره بوده و مجبورند پس از تحصیل در لابراتوارهای خارج از دانشکده یا از طریق شرکتهای تجاری که نمایندگی این تجهیزات را دارند آموزش های لازم را کسب کنند وبسیاری از آنها در حین یا پس از تحصیل از ادامه این شغل انصراف داده و در رشته های تحصیلی دیگر ادامه می دهند یا جذب مشاغل دیگر می شوند.نتیجه این شیوه طبق آمار های غیر رسمی ولی تحقیقی فقط  حدود ده درصد پس از فراغت از تحصیل جذب بازارکار می شوند و با این صورت سالانه هزینه های زیادی را دولت صرف تربیت دانشجوی پروتز میکند ولی بازده آن بسیار اندک است و با ادامه این کار مسئولین سرمایه های انسانی و مادی کشور را به هدر می دهند متاسفانه براساس شنیده ها پس از اجرای دوره کارشناسی نیز از همان اساسنامه دوره کاردانی با اندک تغییراتی استفاده می شود که این خود مزید بر علت شده است.

هوشنگ کبریابی، روزنامه نگار ومدیر مسئول ماهنامه دندانسازان حرفه ای

شرکت دنیای مدرن، نمایندگی و خدمات پس از فروش آورون روسیه در ایران

معرفی یکی از دندان‌پزشکان نسل دوم تحصیل‌کرده خارجی در ایران

دکتر سعید میرسعیدی؛ دندان‌پزشک و پژوهشگر تاریخ

از میان دندان‌پزشکان خارجی که در اواخر قرن گذشته و سال‌های ابتدایی قرن حاضر در ایران مشغول به فعالیت بودند، کمتر درباره دکتر اتکین اشتومپ نوشته شده است. نام او را در منابع مختلف گاهی استومپ یا استامپ هم آورده‌اند.

به نوشته دکتر نجم‌آبادی او اصالتی اتریشی داشت اما تبعه سوئیس بود و مطبش نبش خیابان منوچهری و فردوسی قرار داشت و خود در باغ بزرگی بین خیابان فیشرآباد و خیابان ایرانشهر که به نام خودش مشهور بود، زندگی می‌کرد. او در پی سفر امین‌السلطان و مخبرالسلطنه هدایت به آمریکا به‌عنوان دندان‌پزشک مخصوص اتابک استخدام شده و به ایران آمده بود.

از آنجا که این سفر در سال ۱۹۰۴میلادی برابر با ۱۲۸۳ خورشیدی انجام شده بود به نظر می‌رسد در حدود همان سال که اواخر دوره مظفرالدین شاه بوده است، دکتر اشتومپ پا به ایران گذاشته باشد.

از او به‌عنوان دندان‌پزشک احمد شاه نیز نام برده شده است و گویا سال‌های بعد این سمت را هم داشته است.

سیریل الگود از استخدام او به‌عنوان دندان‌پزشک احمد شاه و تدریس در دارالفنون نوشته است:

((دولت ایران به هیچ وجه به اقداماتی که در زمینه بالا بردن سطح عمومی طب تا آن زمان انجام شده بود راضی نبود و می‌خواست آن را بیشتر ترقی دهد. برای این منظور استادان تازه‌ای استخدام شدند تا روح تازه‌ای در دارالفنون بدمند… دیگر از استادان جدید دکتر استامپ بود که به‌عنوان دندان‌پزشک شاه به ایران آمد و به‌عنوان نخستین معلم دندان‌پزشکی در مدرسه طب برگزیده شد.))

دکتر محسن سیاح در خاطرات خود که در مجله دانشکده دندان‌پزشکی [تهران] درج شده مفصلا از دیدار خود با دکتر اشتومپ در حدود سال ۱۳۰۶ خورشیدی نوشته و از او به‌عنوان یکی از سه نفر دندان‌پزشک واجد صلاحیت تهران نام برده است. به گفته دکتر سیاح منزل او باغ بزرگی در شمال میدان فردوسی و مطبش در خیابان علا الدوله قرار داشت. سیاح از برخورد گرم و تعاریف اشتومپ از مهارت خود در سواری و شکار و بازی بریج نوشته است و عنوان می‌دارد که او از محل و جزییات تحصیل و سوابق خود صحبتی نکرده‌است. دکتر سیاح در ادامه به شرح دکتر نجم‌آبادی از ماجرای سفر اتابک و مخبرالسلطنه هدایت به آمریکا و استخدام اشتومپ در نیویورک و آمدن او به‌عنوان دندان‌پزشک مخصوص اتابک به ایران اشاره دارد و عنوان می‌کند که پس از قتل اتابک وی در ایران مانده و به درمان اعیان و بزرگان و مردم عادی می‌پرداخته است. دکتر سیاح اشتومپ را در آن زمان یکه‌تاز میدان دندان‌پزشکی در ایران نامیده و مینویسد که او از این راه به ثروت سرشار دست یافته بود و در اواخر زندگی ویلای مجللی در باغ قدیمی محمودیه بین تجریش و اوین ساخته بود و عتیقه‌ها و فرش‌های گران‌بها داشت. سیاح همچنین به روابط تیره بین دکتر اشتومپ و ملچارسکی اشاره کرده است که باعث عدم همکاری اشتومپ در هیات ممتحنه جهت ارزیابی دندانسازان تجربی و نیز عدم مشارکت او در تاسیس و برپایی مدرسه دندانسازی شده است.

در خاطرات یکی از وکلای مجلس به نام سید محمد کمره‌ای بارها در بین سال‌های ۱۲۹۶ تا ۱۲۹۹ خورشیدی شرح مراجعه به محکمه اشتومپ را که همیشه مملو از مراجعه کننده بوده می‌بینیم. گویا او شاگردی فرنگی به نام موسیو گل هم داشته است:

«سوار واگون شده آخر خیابان لاله‌زار پیاده و از بالای خانه مشیر الدوله به خانه استومپ رفته تا نوبت من شد غروب بود. دندان‌ها را گرفته مسیو گل گفت دندان‌های جدیدی جنس چینی تازه وارد کرده‌ام خوب است شما یک دست از آن‌ها بگیرید.

گفتم اگر از این نمره بهتر است می‌گیرم. گفت بهتر است. قیمت پرسیدم.

گفت سی و پنج تومان. قرار شد سه چهار روز دیگر بروم ببینم.»

در سال ۱۲۹۴ خورشیدی در بحبوحه جنگ جهانی اول دکتر اشتومپ مدتی توسط روس‌ها بازداشت شده بود:

«بعد‌ از چند ماه‌ عین این واقعه‌ برای‌ سفیر کـبیر عـثمانی پیش آمد و نظامیان روس مشارالیه را باتفاق وابسته‌ نظامی‌ اطریش‌ و دکتر اشتمپ (ا ش ت م پ) دندانساز دربار شاهنشاهی، در‌ قریه ورد آورد بین‌ راه‌ کـرج و طهران دستگیر و بستاد ژنرال‌ باراتف‌ تحویل دادند- نظامیان روس باعتراض‌ دولت ایران توجه نـکردند. سـفیر کبیر عثمانی و وابسته‌ نظامی‌ اطریش را از ایران خـارج‌‌ سـاختند‌ اولی را از راه‌ سوئد‌ بعثمانی فرستادند و دومی را‌ در‌ روسیه بـاردوگاه افـسران‌ بازداشتی روانه کردند. جمعه اول شوال ۱۳۳۳ قمری- ۲۱ مرداد شاهنشاهی‌ ۱۲۹۴ شمسی مطابق‌ ۱۳ اوت ۱۹۱۵‌ میلادی.‌»(۶)

اما اشتومپ ظاهرا خیلی زود آزاد شده بود:

«آقای دکتر اشتمپ سویسی که دندانساز سلطان احمدشاه بود جزو توقیف‌شدگان‌ بدوا‌ به قزوین اعزام شد و بعد از مدت کوتاهی مرخص و به تهران مراجعت کرد.

همچنین سندی مربوط به سال ۱۳۳۴ قمری در آرشیو ملی نگهداری می‌شود که بر اساس آن دکتر اشتومپ و دکتر استپانیان پیشنهاد تاسیس مدرسه دندانسازی و صورت برنامه درسی و تعیین محل آن را به وزارت معارف ارائه کرده اند.

این مساله چندین سال قبل از تاسیس مدرسه دندانسازی توسط دکتر ملچارسکی است و به نظر می‌رسد این اقدام آنها در آن زمان منجر به نتیجه‌ای نشده است.

دکتر یزدی در کتاب سیری در تاریخ دندان‌پزشکی ایران به فعالیت‌های دکتر اشتومپ در زمینه آموزش‌های عمومی بهداشت دهان و دندان اشاره دارد و عین یکی از مقالات او در این زمینه را که در سال ۱۳۰۱ شمسی در جمله نسوان به چاپ رسیده‌، آورده است. همچنین او در سال ۱۳۰۸ خورشیدی به عضویت کالج بین‌المللی دندان‌پزشکان درآمده بود.

ابوالحسن ابتهاج ضمن بیان خاطرات خود از اقامت در تهران طی دوره تحصیل در سال ۱۲۹۵ خورشیدی از زندگی در خانه دو زن آمریکایی نوشته است که دکتر اشتومپ هم با آنها رفت و آمد داشته است و این مساله باعث آشنایی و مراوده او با دکتر اشتومپ شده بود.

عبداله مستوفی نیز در خاطراتش از اشتومپ نام برده است. در جایی که تاریخچه منطقه محمودیه تهران را نگاشته است می‌نویسد که آن اراضی فعلا متعلق به «دکتر استمپ دندانساز» است. و در مرتبه‌ای دیگر در شرح دندان درد خود اشاره می‌کند که دندان‌پزشکش اشتومپ بوده است:

«در سی سال قبل که دندانساز زیاد و کمتر کسی از شهریها برای دندان کشی بسلمانی رجوع میکرد، وقتی برای سرکشی بعلاقه ساوجبلاغ رفتم، ده بیست روزی آنجا ماندم، دندانهای من پیوره داشت و دکتر استمپ آلمانی دکتر دندان من بود و مثل تمام مبتلایان باین مرض هرچندی یکبار یکی از دندانهای من با کلبتین فرنگی و تزریق قبلی کشیده میشد.

همان‌طور که عنوان شد او در اوایل دوره محمدرضا شاه و در دهه ۱۳۲۰ صاحب ثروت زیادی شده بود و زمین‌های زیادی در شمال تهران داشت و دست به تاسیس یک کارخانه آبجوسازی در مجیدیه شمیران زده بود.

او همچنین یکی از اولین اتومبیل‌های ایران را در اختیار داشت. در میان مذاکرات مجلس شورای ملی یکی از نمایندگان گفته بود که در سال ۱۹۱۲ در ایران دو اتومبیل موجود بوده که یکی به مظفرالدین شاه تعلق داشته و دیگری به دکتر اشتومپ. هر چند این مساله احتمالا نمی‌تواند کاملا صحیح باشد؛ اما شهرت و ثروت دکتر اشتومپ را نشان می‌دهد.

در عین حال از شواهد و قرائن روشن است که او در زمینه دندانسازی و دندان‌پزشکی در ایران به شهرت بسیاری دست یافته بود به‌طوری که حتی مثلا در رمان سووشون هم نام او آمده و عبارت «یک دست‌دندان حسابی پیش دکتر اشتمپ گذاشتن» در جایی از داستان به‌کار رفته است. این نشان می‌دهد که او معروفیت و شهرتی عمومی داشته است.

به نظر می‌رسد که دکتر اشتومپ هیچ‌گاه ایران را ترک نکرد و حدود نیم قرن در ایران زندگی می‌کرد و فعالیت درمانی داشت. به نوشته دکتر نجم‌آبادی مرگش در سال ۱۳۳۰ خورشیدی و در سن هشتاد و سه سالگی در تهران اتفاق افتاد و مطبش را پس از مرگش دکتر گل، دستیارش، اداره می‌کرد.

او را می‌شود در کنار دکتر استپانیان و دکتر ملچارسکی، پس از دکتر هیبنت سوئدی دندانساز ناصرالدین شاه، جزو نسل دوم دندان‌پزشکان تحصیل‌کرده خارجی در ایران محسوب کرد که سال‌های متمادی در دوره احمدشاه قاجار و رضاشاه پهلوی و سال‌های ابتدایی سلطنت محمدرضاشاه در ایران مشغول به کار بوده و بسیاری از اولین شیوه‌ها و متدهای درمانی و وسایل و تجهیزات جدید آن روز را به ایران آورده‌اند و در ارتقاء علم دندان‌پزشکی و معمول شدن درمان‌های نوین دندان‌پزشکی در ایران نقش مهمی داشته‌اند.

شرکت دنیای مدرن، نمایندگی و خدمات پس از فروش آورون روسیه در ایران

مخاطراتی در لابراتوارهای دندانسازی وجود دارد.

پاتوژن های خونی: تماس با عوامل ایجاد کننده HIV، هﭙاتیت C و Bزمانی که آیتم های آلوده به خون و بزاق  را جابجا می کنند.

متیل متاکریلات: جهت ساخت دندان مصنوعی استفاده می شود که ممکن است موقع تنفس،  تماس پوستی، و یا از طریق گوارشی جذب بدن شود. این ماده برای چشم، پوست، و دستگاه تنفسی محرک است. تماس مداوم و طولانی مدت حساسیت پوستی، آسم و اثرات غیر قابل برگشت عصبی ایجاد می کند.

مواد شیمیایی الکتروپلاتینی: این فرایندآلاینده های خطرناکی را در فضا آزاد می کند که افراد را با ریسک های مختلف مواجه می نماید. آلاینده ها حاوی  میست، انواع اسید و آلکالین است که می تواند مشکلاتی برای دستگاه تنفسی و  پوست ایجاد کند.

فلزات: فلزاتی مانند برلیوم، کرومیوم، کبالت و نیکل. این فلزات به صورت آلیاژ برای قالب گیری و چهارچوب دندان و دیگرترکیبات بروتزهای دندان استفاده می شود که می توانند مشکلات  مختلفی را برای ریه ایجاد کند.

اختلالات مربوط به حرکات تکراری: میزانی از صدمات مربوط به عضلات، تاندون ها، اعصاب، لیگامان ها و مفاصل بازو، دست، مچ، کتف ها،گردن و پشت می باشد. این صدمات به علت آسیب هایی است که در طول زمان به بدن وارد شده است. اگر درمان نشوند به دردهای مزمن و ناتوانی دائمی منجر می شود.

سروصدا: دستگاه هایی که در لابراتوار وجود دارد با صدایی که تولید می کند می تواند کاهش شنوائی ایجاد کند.

استریل کننده های شیمیایی:

بیماری سیلیکوزیس كه در آزمایشگاه های دندانسازی تشخیص داده و تایید شده است.

چه اعمالی در آزمایشگاه های دندانسازی منجر به سیلیکوزیس می شود؟

قالبگیری: تماس زمانیکه مواد روکش دندان را مخلوط کرده صورت می گیرد و در طی  قالبگیری رخ می دهد. این مواد گاهی حاوی مقدار زیادی کریستوبالیت هستند. کریستوبالیت بسیار سمی تر از سیلیکای کریستالی است.

سند بلاست کردن: طی این عملیات با  مواد روکش دندان یا خود شن تماس رخ می دهد. شن سیلیکا گاهی برای تمیز کردن قالبگیری استفاده می شود. اغلب حاوی 100% سیلیکای کریستالی است. تماس زمانی که جعبه بلاست نشتی داشته باشد نیز رخ می دهد. باز کردن در جعبه قبل از ته نشین شدن ذرات یا جمع آوری آنها توسط سیستم تمیز کننده خطرناک است.

خرد کردن چینی: ترکیبات سیلیکا در چینی های مختلف وجود دارد. تماس زمانی که پودرهای چینی مخلوط می شوند یا مواد چینی خشک خرد و جلا داده می شوند رخ می دهد.

تمیز کردن: کارهایی که شامل تمیز کردن و گردگیری ذرات حاوی سیلیکا باشد فرد را در صورتی که گرد و غبار بلند شود را با خطر بزرگی روبه رو می کند.

 چطور می توان تماس با سیلیکا را در آزماشگاه کم کرد؟

برای پیشگیری از خطرات تماس با سیلیكا بهترین راه حذف كامل مواجهه با آن است كه این كار بوسیله درخت آنالیز ریسك (شامل مدیریت ریسك، ارزیابی ریسك، ارتباطات ریسك)  صورت می گیرد و می توان از روش های زیر بهره گرفت:

جایگزینی: روشی ایده آل برای قطع تماس و محدود کردن مواد حاوی سیلیس کریستالی است. روشی که برای  وسیله سند بلستینگ کاربرد زیادی دارد. اکسید آلومینیوم یکی از موادی است که بسیار قابل قبول است.

تهویه: زمانیکه ماده مناسب در دسترس نباشد بایستی از تهویه موضعی مکشی برای محدود کردن تماس استفاده کرد. این سیستم ذرات را از منبع به دام می اندازد و به سیستم نگهداری ذرات منتقل می نماید.

ماسک تنفسی: افراد بایستی زمانی که روش های کنترلی قابل اجرا نیست از وسایل حفاظت فردی نظیر ماسک استفاده کنند.

تمیز کردن و گردگیری:

سیلسکوزیس یک بیماری ناتوان کننده و غیر قابل علاج است. به هر حال قابل  پیشگیری است. سیلیکوزیس به علت تنفس ذرات ریز حاوی سیلیکای کریستالی ایجاد می شود. با ورود به ریه این گرد و غبار می توانند منجر به صدمه ای شوند که بدن را از مصرف اکسیژن به طور مناسب باز  دارد. تنفس ذرات سیلیس کریستالی می تواند به بیماری های دیگر مانند توبرکلوزیس، ناراحتی کلیه و سرطان ریه منجر شود.

سیلیکوزیس با علائم کمی شروع می شود، این علائم شامل: کوتاهی تنفس، سرفه های شدید، سفتی قفسه سینه و خس خس می باشد. سیلیکوزیس حتی بعد از قطع تماس نیز می تواند بدتر شود.

 رونمایی از نخستین دندان انسان اولیه ایرانی در کرمانشاه

 کشف نخستین دندان انسان «نئاندرتال» ایرانی در کرمانشاه می‌تواند، احتمال خویشاوندی دو انسان نئاندرتال و انسان هوشمند را ثابت کند که در صورت تایید این اتفاق، ایران پیشرو می‌شود.

به گزارش ایسنا، با انتشار خبر کشف دندان متعلق به کودک نئاندرتال برای نخستین‌بار در پناهگاه صخره‌ای «باوه یوان» در استان کرمانشاه در ۲۹ مهر، سامان حیدری گوران ـ سرپرست هیات باستان‌شناسی محوطه‌ی باستانی “باوه یوان” ـ یکشنبه ششم آبان در نشست خبری با رونمایی از این دندان متعلق به انسان نئاندرتالِ ایرانی، آن را مهمترین نمونه اثر علمی به دست آمده در اثبات کشف نشانه‌هایی از حضور نخستین انسان‌های نئاندرتال در ایران دانست.

 او با بیان این‌که کشف این دندان به صورت اتفاقی و در یک ترانشه در محوطه تاریخی «باوه یوآن» کرمانشاه، در عمق سه متر و ۷۰ سانتی‌متری زمین در حدود یک سال گذشته کشف شد، اظهار کرد: در یک سال گذشته برای اثبات نئاندرتال بودن دندان آن در ازمایشگاه‌هایی مانند انگلیس، فرانسه، ایتالیا و آلمان بررسی شده است.

این باستان شناس در پاسخ به پرسش ایسنا مبنی بر این‌که برچه اساس آزمایش‌های سن‌سنجیِ مطلقِ رادیو کربن ۱۴، دندان یافت شده را متعلق به انسان‌های «نئاندرتال» ثابت می‌کند، گفت: با گرفتن ۱۷ گیگابایت از دندان کشف شده، توانستیم درون این دندان را ببینیم، باتوجه به اینکه دندان‌های انسان نیاندرتال مارک‌هایی را در خود دارد که انسان‌های بعد از ان دوره ندارند، تعلق این دندان به ان دوره تاریخی برای ما ثابت شده است.

حیدری گوران تاکید کرد: به اعتقاد من و دیگر باستان‌شناسان مطالعه و اسکن انجام شده روی مورفولوژی و مینای دندان به دست آمده به طور قطع این نظریه را اثبات کرد.

او با بیان این‌که مطالعه DNA بهترین مطالعه در علم باستان‌شناسی است، افزود: متاسفانه از عرض جغرافیایی ۴۰ درجبهه سمت اروپا، هنوز تکنولوزی موفق به جدا کردن DNA از استخوان نشده است که این کار نیاز به کلاژن دارد اما چون کلاژن در هوای گرم از بین می‌رود، هنوز امکان انجام این کار به وجود نیامده است.

وجه اشتراک بین انسان نئاندرتال و انسان هوشمند

این استاد دانشگاه کمبریج ادامه داد: انسان‌های نئاندرتال از حدود ۴۳۰ هزار سال پیش به وجود آمده‌اند و به سمت شرق می‌رفتند. در این راستا می‌توان در ایران شواهدی به دست آورد. نقشه‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد در سال ۱۸۵۶ میلادی یعنی بیش از ۱۳۰ سال پیش در دره‌ای نزدیک به «دوسلدورف»، جمجمه‌ای پیدا شد که باستان‌شناسان معتقد بودند، ممکن است آن متعلق به یک انسان بیمار بوده باشد اما زمانی که نشانه‌هایی از انسان‌های اولیه دیگر در مناطق دیگری پیدا شد، نام آن را انسان نئاندرتال گذاشتند. مردان نئاندرتال نیز معمولاً دارای ۱۶۵ سانتیمتر و زنان ۱۵۵ سانتیمتر قد بوده‌اند اما از لحاظ عضلانی، بسیار محکم بودند چون به مناطق و هوای سخت عادت داشتند و این مناطق کوهستانی باعث شده بود که عضلات آنها بسیار محکم شود.

وی با بیان این‌که در سال ۲۰۱۰ بر اساس مطالعات DNA، ثابت شد که انسان‌های امروزی غیر از آفریقا، بین دو تا چهار درصد ژن انسان نئاندرتال را دارند، تاکید کرد: این مطالعه بسیار مهم بود چون تا قبل از آن، همه فکر می‌کردند که انسان امروزی با انسان نئاندرتال هیچ اشتراکی با هم ندارند.

او با بیان با اشاره بر مطالعه جرم روی دندان نیز، اظهار کرد: ما میزان کمی از جرم روی دندان را هم مطالعه می‌کنیم تا ببینیم آخرین غذایی که خورده چه بوده است و اینکه مادرش در ۶ ماه اخیر از چه غذاهایی استفاده می‌کرده است. ما توانسته‌ایم به این موضوع دست پیدا کنیم که انسان نئاندرتال با انسان هوشمند در یک محیط مشترکی زندگی می‌کردند ولی ممکن است هیچ‌وقت همدیگر را هم ندیده باشند.

حیدری گوران درباره اینکه آیا از قبل مطالعاتی درباره شواهد مربوط به انسان نئاندرتال در این محوطه باستانی وجود داشته یا نه؟ نیز گفت: قریب به یقین بود که این انسان در ایران نیز زندگی می‌کرده است. در ۵۰ کیلومتری مرز ایران و عراق در غار شنیدار، نمونه‌هایی از این انسان پیدا شده بود. شواهد زیست‌محیطی و داده‌های باستانی مانند ابزار سنگی، ما را به این سمت سوق داد که ممکن است در این بخش از کرمانشاه نیز چنین یافته‌هایی پیدا شود.

او اضافه کرد: ما در این محوطه کاوش تخصصی در چارچوب پژوهش‌های باستانی را داشتیم و پروژه مربوط به انتقال از دوره پارینه سنگی میانی به دوره نوین بود که به صورت اتفاقی به این دندان نیز برخورد کردیم.

ششمین دندان کشف شده در جهان، نخستین دندان نئاندرتال ایرانی

سرپرست هیات باستان‌شناسی محوطه‌ی باستانی “باوه یوان”، تاکید کرد: این دندان ششمین دندان شیری است که از انسان نئاندرتال در دنیا کشف شده است. پیش از این پنج دندان دیگر در کشورهای اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، آلمان و بلژیک پیدا شده بودند.

این باستان‌شناس همچنین با بیان این که محوطه‌ای که بقایای انسان نئاندرتال کشف شده یعنی _پناهگاه باوه یوان _ در معرض خطر قرار دارد، افزود: در سال ۸۹ کانال فیبر نوری از وسط این پناهگاه گذشته است، از سوی دیگر عبور اتوبان تهران ـ کرمانشاه نیز به این بخش ضربه زده است.

سائیدگی دندان نشان می‌دهد کودک زندگی سختی داشته. او با بیان این‌که ما توانسته‌ایم با کمک پژوهشگاه باستان‌شناسی، بخشی از آن را از محوطه دور کنیم، اما این کار هنوز  کافی نیست، افزود: یکی از دانشجویان هنگام کاوش در این محوطه، به صورت اتفاقی اعلام کرد که دندان متفاوتی را در عمق سه متر و ۷۰ سانتیمتری زمین پیدا کرده است. این دندان ۶ میلیمتر عرض و ۸ میلیمتر طول داشته و متعلق به دندان نیش فک پایین یک کودک بوده است.

او اضافه کرد: ما در طول یک سال مطالعات زیادی از جمله سی‌تی‌اسکن انجام دادیم تا بالاخره ثابت شد که این دندان متعلق به انسان نئاندرتال است اما جنسیت کودک هنوز مشخص نیست. با این وجود می‌توان گفت که سائیدگی مینای دندان نشان می‌دهد که او زندگی سختی گذرانده و بیشتر از استخوان و گوشت استفاده می‌کرده است.

نخستین  دندان انسان نئاندرتال ایرانی احتمالا به موزه ملی می‌رود

روح الله شیرازی، رئیس پژوهشکده باستان‌شناسی نیز در این نشست اظهار کرد: شواهد حضور انسان نئاندرتال برای اولین بار در ایران به دست آمد، این کشف حائز اهمیت است چون نشان می‌دهد برای نخستین بار حضور انسان اولیه و انسان هوشمند در ایران رخ داده است.

او با بیان این‌که در کردستان عراق فلات ایران و آسیای مرکزی حضور انسان‌های اولیه منطقی بوده است، افزود: اما تا کنون کسی موفق به یافتن شواهدی در کشور در این زمینه نشده بود، بنابراین نشان می‌دهد حصور انسان‌ها از عراق به ایران متصل می‌شود.

وی بهترین مکان برای نمایش نخستین دندان انسان نئاندرتال در ایران و ششمین دندان انسان نئاندرتال در دنیا را بخش پارینه سنگی تالار ایران باستان در موزه ملی ایران دانست و ادامه داد: تعداد بازدیدکنندگان و فضایی که در اختیار دندان قرار می‌گیرد بهترین معرفی برای کشف این اثر خواهد بود.

شرکت دنیای مدرن، نمایندگی و خدمات پس از فروش آورون روسیه در ایران

رابطه بین بیدندانی و فشارخون بالا

مطالعه جدیدی در مجله آمریکایی فشارخون نشان می دهد که زنان یائسه که دندان خود را از دست داده اند، در معرض خطر ابتلا به فشار خون بالا هستند.

در این مطالعه 36692 زن یائسه طی سالهای 1998 تا 2015 درامریکا مورد بررسی قرار گرفته بودند.

در این تحقیق رابطه مثبتی بین ریزش دندان و افزایش فشار خون در در این جامعه آماری ثبت شد.بطور دقیق تر این زنان حدود 20٪ بیشتر، خطر ابتلا به فشار خون بالا را در طول پتحقیقات نسبت به دیگر زنان داشتند.

این مطالعه نشان می دهد که زنان مسن یا یائسه که دندان های خود را از دست می دهند، گروهی با افزایش احتمال فشار خون بالا را تشکیل میدهند. به همین ترتیب، محققان در این مطالعه معتقدند بهبود بهداشت دهان و دندان در میان افرادی که در معرض خطر از دست رفتن دندان قرار دارند و همچنین اقدامات پیشگیرانه نظیر نظارت فشار خون، تغییر رژیم غذایی، فعالیت بدنی و کاهش وزن ممکن است خطر ابتلا به فشار خون بالا را کاهش دهد. یافته ها همچنین نشان می دهد که از دست رفتن دندان ممکن است به عنوان نشانه هشدار بالینی برای افزایش فشار خون بالا باشد.

شرکت دنیای مدرن، نمایندگی و خدمات پس از فروش آورون روسیه در ایران